2010/03/18
CUKAI perkhidmatan dan barangan (GST) tidak dibentangkan bagi bacaan kedua pada sidang Parlimen kali ini. Kerajaan ada alasan kukuh apabila mengambil keputusan itu bagi membolehkan penelitian terperinci dilakukan, termasuk mendapat pandangan dan maklum balas segenap lapisan rakyat sebelum dikuatkuasakan. Walaupun pembangkang mendakwa penangguhan itu disebabkan desakan mereka banyak pihak sebelum ini pun sudah meminta masa untuk menelitinya.
Persekutuan Pekilang Malaysia (FMM) misalnya, meminta lebih banyak masa supaya kerajaan dapat memperjelaskan beberapa perkara yang masih keliru. FMM juga mengemukakan beberapa cadangan dan menyuarakan kebimbangan terhadap sistem cukai GST ini dan meminta kerajaan mengkaji pandangan itu terlebih dulu sebelum GST dilaksanakan. Pandangan FMM ini penting kerana mereka adalah golongan yang mengeluarkan barang yang akan dibeli pengguna, tentunya mereka ingin tahu pada peringkat pengeluaran yang mana satu harga barang itu perlu ditambah cukai.
Memandangkan struktur percukaian itu sangat kompleks dan meluas, wajar bagi kerajaan mengambil masa secukupnya untuk menggubal rang undang-undang itu supaya menjadi akta yang sempurna dan tidak membebankan rakyat. Jika akta GST dikuatkuasakan dengan pelbagai kelonggaran, itu bukan saja menunjukkan kelemahan, malah sekali lagi dijadikan modal politik. Apa yang penting, kerajaan perlu memberi penjelasan seluas-luas mengenai GST sebelum melaksanakannya. Paparkan angka, contoh dan pengalaman negara lain, kesan dan sumbangannya serta keseluruhan struktur pelaksanaan sistem percukaian itu supaya rakyat memahaminya.
Justeru, proses mengumpul maklum balas daripada semua lapisan dan sumber perlu dilakukan secara menyeluruh. Maklum balas peringkat paling bawah pada akar umbi pun perlu diambil kira dalam merumuskan rang undang-undang itu. Mungkin kerajaan boleh menggunakan kaedah atau sistem pengumpulan maklumat ketika menggariskan kandungan dasar Petunjuk Prestasi Utama (KPI) kementerian. Yang lebih rencam membabitkan tugas menyediakan kandungan pelaksanaan Bidang Keberhasilan Utama Nasional (NKRA) atau meminjam idea ketika menggubal strategi Program Transformasi Kerajaan (GTP).
Walaupun GST tidak sama dengan tiga aspek transformasi dalam pentadbiran dan pengurusan jentera kerajaan itu yang perlu diberi perhatian ialah bagaimana sekretariat memperoleh makluman balas rakyat. Tidak keterlaluan jika satu ‘makmal GST’ digerakkan segera supaya hasil kajian lebih tepat, menyeluruh dan wajar. Sebagai jentera yang melalui proses transformasi besar-besaran, kerajaan tidak wajar dituduh gagal dalam pelaksanaan GST. Akta ini jangan dianggap remeh atau sulit sehingga tiada keseimbangan. Ia mampu disedia dan dikuatkuasakan dengan jaya jika tidak mengetepikan semangat, kepentingan dan tuntutan rakyat segenap peringkat. Ambil iktibar GST dari negara yang sudah melaksanakannya dan menjadi kelebihan kepada Malaysia untuk menguatkuasakan akta itu tanpa perlu mengulangi kesilapan atau kegagalan di negara lain.
Thursday, March 18, 2010
Wednesday, March 17, 2010
A mother’s great love for adopted son with HIV
A MOTHER’S LOVE: Norlina hugs Uteh, regardless of his illness and biological stateA shy boy sits quietly next to his mother. When asked for his name, he timidly looks down. On the surface, he seems like any ordinary boy.
But this 10 year-old, nicknamed ‘Uteh’, carries the burden of living with HIV. Both his biological parents are no longer alive.
Uteh was adopted by Norlina Alwi, founder of Nurul Iman Welfare Society for the Children of People Living with HIV/AIDS (Pernim), when he was three years old after his mother passed away.
His grandfather gave him away for adoption as he was not capable of taking care of Uteh.
Norlina currently has 50 children, of whom seven are her own and the rest adopted. All her children are currently living with her under one roof. The youngest adopted child is aged three months and the eldest 16 years old.
As for her own children, they are aged between three and 18 years old.
When asked why she adopted so many children even though she already had seven of her own, Norlina simply stated: “I want to be a mother for them.
“I cannot stand seeing a child without a mother, more so a child that is ill. My heart is all out for them. Children need love and care. I am sure many women feel the same way I do.”
Norlina, who is from Ampang, Selangor, was in town yesterday to attend a press conference for The Women’s Forum 2010 organised by Hawa Ghazzali Holdings Sdn Bhd.
She is one of the five speakers invited to share her experience at the forum to be held at the Pullman Hotel here on May 2.
“I am here to share my experience with participants. I am sure mothers can relate to how I feel.”
According to Norlina, only three of her adopted children are diagnosed with HIV.
“I used to have four children with HIV but one passed away last year in August. She was only nine years-old,” she tearfully recalled.
“The rest of them are healthy. They are orphans whose parents either abandoned them, have died from illnesses such as AIDS or were born out of wedlock,” she explained.
She spends about RM50,000 monthly for all her children. Nonetheless, she has not asked for any financial help from her husband, Norlina told reporters.
“My husband was not very keen in the first place when I started adopting children but he has accepted it now. I don’t use his money. I do my own business and use my own money to take care of the children. There was a point where I had to lease my belongings but now I manage,” she said.
Uteh does not have a lot of time left, she informed reporters.
“His time is near. The doctors told me last year in July that he is dying. He stopped taking medication for his illness but still takes antibiotics to fend off infections and germs. I also give him supplements to stay strong,” she added.
Uteh is aware of his condition. He knows he is dying because he watched his adopted sister suffer the same fate.
“I asked him if he wanted to leave (die) in the hospital or at home. He told me ‘home’. So I’ve brought him home to be with me,” she said.
Norlina has also brought Uteh to visit his parents’ grave to pay respects. According to her, the simple boy has never demanded for anything.
“He is such a good boy. He never gives me troubles.
“He will die anytime but he is a strong boy. I love him with all my heart.”
Monday, March 15, 2010
Setinggan tak serik
Operasi meroboh penempatan haram dihuni warga asing tiada kesudahan
KOTA KINABALU: Walaupun sudah bertahun-tahun Dewan Bandaraya Kota Kinabalu (DBKK), di sini melaksanakan operasi meroboh rumah setinggan bagi membanteras masalah penempatan haram di bandar raya ini, ia masih gagal mencapai sasaran.
Buktinya, bancian DBKK pada awal tahun ini mendapati masih ada kira-kira 5,000 rumah setinggan di sekitar bandar raya ini dengan anggaran 10,000 penghuni yang kebanyakannya membina semula rumah di tapak yang dirobohkan sebelum ini. Bancian itu turut mengenal pasti 26 kawasan tumpuan penempatan setinggan dengan Menggatal, Inanam, Likas dan Sembulan antara lokasi utama penempatan haram yang kebanyakannya dihuni pendatang asing.
Persoalannya, bagaimana ia berlaku sedangkan DBKK melaksanakan operasi meroboh setinggan dengan anggaran kira-kira 1,000 rumah dirobohkan setahun tetapi apabila dibanci semula, rumah setinggan masih bertambah.
Ketua Pengarah DBKK, Yeo Boon Hai, berkata sebahagian besar setinggan dikesan dalam bancian terbaru itu ialah rumah baru yang didirikan semula di tapak setinggan yang pernah dirobohkan DBKK tahun lalu.
Katanya, sikap degil penghuni setinggan yang tidak serik membina semula rumah yang sudah dirobohkan adalah punca utama keadaan itu, menyebabkan sasaran membanteras masalah setinggan sukar dicapai sepenuhnya.
“Tahun lalu DBKK merobohkan 2,000 rumah setinggan tetapi bancian bulan lalu mendapati masih ada 5,000 rumah di 26 penempatan setinggan, termasuk yang pernah dirobohkan tahun lalu.
“Ini menunjukkan banyak rumah setinggan baru dibina semula di penempatan yang pernah dirobohkan. DBKK akan memperhebat operasi merobohkan rumah setinggan tahun ini bagi menghapuskan masalah itu,” katanya.
Beliau berkata, walaupun sudah banyak rumah setinggan dirobohkan, tindakan penghuninya membina semua penempatan haram mereka menyukarkan DBKK ‘menghapuskan’ masalah rumah haram.
Penempatan haram di belakang Likas Square dan Pusat Perdagangan Sabah, adalah antara kawasan setinggan yang tidak pernah selesai dirobohkan hingga sekarang berikutan penghuninya membina semula rumah.
Dalam operasi terbaru di kawasan itu yang disertai 30 anggota penguat kuasa DBKK awal bulan ini, 32 rumah dihuni warga asing dirobohkan.
“Bukan kali pertama kami merobohkannya tetapi penghuninya tidak pernah serik,” katanya.
Keadaan sama berlaku di kawasan setinggan lain seperti di Kampung Suang Parai dan penempatan haram tepi sungai serta kawasan bakau di belakang pusat beli-belah 1Borneo di Jalan Sulaman.
DBKK pernah menjalankan operasi besar-besaran di kawasan itu pada 2008 dan tahun lalu tetapi tinjauan mendapati masih ada rumah baru dibina semula dengan kebanyakannya dalam kawasan bakau bagi menyukarkan operasi meroboh.
Yeo berkata, usaha membanteras rumah setinggan bukan setakat untuk membersihkan bandar raya daripada penempatan haram tidak terurus, malah mengatasi kebanjiran pendatang asing di negeri ini.
“Kebanyakan penempatan haram dihuni warga asing. Kami yakin dengan terhapusnya rumah setinggan, usaha membanteras pendatang asing dapat dilaksanakan serentak,” katanya.
Beliau berkata, usaha membanteras masalah setinggan sejajar penguatkuasaan Undang-undang Kecil Bangunan Bandaraya Kota Kinabalu 1951 yang merangkumi semua binaan haram dalam kawasan bandar raya.
Usaha DBKK membanteras setinggan juga penting bagi mengatasi pencemaran sampah kerana sebahagian besar sampah yang mencemari sungai dan laut berpunca daripada setinggan.
Mereka juga dikenal pasti antara penyebab gangguan bekalan elektrik di bandar raya akibat tindakan penyambungan haram untuk mendapatkan bekalan tenaga elektrik secara percuma.
Berita Harian 15/03/10
KOTA KINABALU: Walaupun sudah bertahun-tahun Dewan Bandaraya Kota Kinabalu (DBKK), di sini melaksanakan operasi meroboh rumah setinggan bagi membanteras masalah penempatan haram di bandar raya ini, ia masih gagal mencapai sasaran.
Buktinya, bancian DBKK pada awal tahun ini mendapati masih ada kira-kira 5,000 rumah setinggan di sekitar bandar raya ini dengan anggaran 10,000 penghuni yang kebanyakannya membina semula rumah di tapak yang dirobohkan sebelum ini. Bancian itu turut mengenal pasti 26 kawasan tumpuan penempatan setinggan dengan Menggatal, Inanam, Likas dan Sembulan antara lokasi utama penempatan haram yang kebanyakannya dihuni pendatang asing.
Persoalannya, bagaimana ia berlaku sedangkan DBKK melaksanakan operasi meroboh setinggan dengan anggaran kira-kira 1,000 rumah dirobohkan setahun tetapi apabila dibanci semula, rumah setinggan masih bertambah.
Ketua Pengarah DBKK, Yeo Boon Hai, berkata sebahagian besar setinggan dikesan dalam bancian terbaru itu ialah rumah baru yang didirikan semula di tapak setinggan yang pernah dirobohkan DBKK tahun lalu.
Katanya, sikap degil penghuni setinggan yang tidak serik membina semula rumah yang sudah dirobohkan adalah punca utama keadaan itu, menyebabkan sasaran membanteras masalah setinggan sukar dicapai sepenuhnya.
“Tahun lalu DBKK merobohkan 2,000 rumah setinggan tetapi bancian bulan lalu mendapati masih ada 5,000 rumah di 26 penempatan setinggan, termasuk yang pernah dirobohkan tahun lalu.
“Ini menunjukkan banyak rumah setinggan baru dibina semula di penempatan yang pernah dirobohkan. DBKK akan memperhebat operasi merobohkan rumah setinggan tahun ini bagi menghapuskan masalah itu,” katanya.
Beliau berkata, walaupun sudah banyak rumah setinggan dirobohkan, tindakan penghuninya membina semua penempatan haram mereka menyukarkan DBKK ‘menghapuskan’ masalah rumah haram.
Penempatan haram di belakang Likas Square dan Pusat Perdagangan Sabah, adalah antara kawasan setinggan yang tidak pernah selesai dirobohkan hingga sekarang berikutan penghuninya membina semula rumah.
Dalam operasi terbaru di kawasan itu yang disertai 30 anggota penguat kuasa DBKK awal bulan ini, 32 rumah dihuni warga asing dirobohkan.
“Bukan kali pertama kami merobohkannya tetapi penghuninya tidak pernah serik,” katanya.
Keadaan sama berlaku di kawasan setinggan lain seperti di Kampung Suang Parai dan penempatan haram tepi sungai serta kawasan bakau di belakang pusat beli-belah 1Borneo di Jalan Sulaman.
DBKK pernah menjalankan operasi besar-besaran di kawasan itu pada 2008 dan tahun lalu tetapi tinjauan mendapati masih ada rumah baru dibina semula dengan kebanyakannya dalam kawasan bakau bagi menyukarkan operasi meroboh.
Yeo berkata, usaha membanteras rumah setinggan bukan setakat untuk membersihkan bandar raya daripada penempatan haram tidak terurus, malah mengatasi kebanjiran pendatang asing di negeri ini.
“Kebanyakan penempatan haram dihuni warga asing. Kami yakin dengan terhapusnya rumah setinggan, usaha membanteras pendatang asing dapat dilaksanakan serentak,” katanya.
Beliau berkata, usaha membanteras masalah setinggan sejajar penguatkuasaan Undang-undang Kecil Bangunan Bandaraya Kota Kinabalu 1951 yang merangkumi semua binaan haram dalam kawasan bandar raya.
Usaha DBKK membanteras setinggan juga penting bagi mengatasi pencemaran sampah kerana sebahagian besar sampah yang mencemari sungai dan laut berpunca daripada setinggan.
Mereka juga dikenal pasti antara penyebab gangguan bekalan elektrik di bandar raya akibat tindakan penyambungan haram untuk mendapatkan bekalan tenaga elektrik secara percuma.
Berita Harian 15/03/10
Tuesday, March 9, 2010
A mistake to frown upon mixed marriages
Tuesday March 9, 2010 The Star Online
IT is with dismay that I read about the comments “think a thousand times” before entering into a mixed marriage by Information, Communication and Culture Minister Datuk Seri Rais Yatim lately.
It would have been far more appropriate had he said “think a thousand times” before taking the plunge irrespective of whom you wanted to marry rather than narrow the field to inter-racial marriage.
He stated that studies conducted between 1995 and 1998 by “several sociologists in the country had shown that seven out of 10 mixed marriages end in divorce”.
He did not elaborate on the credentials of the so-called “sociologists” and who assigned them to do the research and for what purpose. Neither did he explain why these sociologists did not do a parallel study on same race/religion marriages that ended in divorce. Had a parallel study been done, then one could compare the figures for a fairer and more legitimate comment to be made.
As a minister, he must be aware that divorce cuts across the board and is irrespective of race or religion. In fact, the divorce rates lately in the country were so conspicuous that the Cabinet decided to allocate RM15mil to oversee the immediate needs of divorced Muslim women.
He went on to say that “the failure of marriage is caused by cultural differences, religion and how a person is raised”. I am no sociologist but am of the opinion that although mixed-marriages may be more challenging, it is a misconception to think in our modern time of globalisation that the reasons for the breakdown of mixed-marriages are unique. In fact, when a marriage breaks down, the same reasons generally apply — whether mixed or not.
Perhaps his memory should be refreshed by what Umno stalwart and the then senior Minister, the late Khir Johari, said in reply to a question when I was an MP, on how best to bring Malaysians closer together — inter-marriages!
In the past, people used to argue that children of mixed parentage would face unique problems but this has proven to be a myth. History has shown that many children born to mixed marriages have triumphed beyond compare: genius golfer Tiger Woods, superstar actress Halle Berry and the 44th President of the United States Barrack Obama, to name a few.
Now that the Prime Minister has 1 Malaysia as his battle cry to unite Malaysians, it appears a little incongruous to pour cold water on the prospect of mixed-marriages although we understand that he must have meant well.
DR A. SOORIAN,
Seremban.
IT is with dismay that I read about the comments “think a thousand times” before entering into a mixed marriage by Information, Communication and Culture Minister Datuk Seri Rais Yatim lately.
It would have been far more appropriate had he said “think a thousand times” before taking the plunge irrespective of whom you wanted to marry rather than narrow the field to inter-racial marriage.
He stated that studies conducted between 1995 and 1998 by “several sociologists in the country had shown that seven out of 10 mixed marriages end in divorce”.
He did not elaborate on the credentials of the so-called “sociologists” and who assigned them to do the research and for what purpose. Neither did he explain why these sociologists did not do a parallel study on same race/religion marriages that ended in divorce. Had a parallel study been done, then one could compare the figures for a fairer and more legitimate comment to be made.
As a minister, he must be aware that divorce cuts across the board and is irrespective of race or religion. In fact, the divorce rates lately in the country were so conspicuous that the Cabinet decided to allocate RM15mil to oversee the immediate needs of divorced Muslim women.
He went on to say that “the failure of marriage is caused by cultural differences, religion and how a person is raised”. I am no sociologist but am of the opinion that although mixed-marriages may be more challenging, it is a misconception to think in our modern time of globalisation that the reasons for the breakdown of mixed-marriages are unique. In fact, when a marriage breaks down, the same reasons generally apply — whether mixed or not.
Perhaps his memory should be refreshed by what Umno stalwart and the then senior Minister, the late Khir Johari, said in reply to a question when I was an MP, on how best to bring Malaysians closer together — inter-marriages!
In the past, people used to argue that children of mixed parentage would face unique problems but this has proven to be a myth. History has shown that many children born to mixed marriages have triumphed beyond compare: genius golfer Tiger Woods, superstar actress Halle Berry and the 44th President of the United States Barrack Obama, to name a few.
Now that the Prime Minister has 1 Malaysia as his battle cry to unite Malaysians, it appears a little incongruous to pour cold water on the prospect of mixed-marriages although we understand that he must have meant well.
DR A. SOORIAN,
Seremban.
Overseas newspaper paints bad image of Malaysia
Tuesday March 9, 2010
LAST week, I was in Bangalore, India and stayed at the Ista Hotel. The newspaper provided is DNA (Daily News & Analysis).
On its Feb 22 edition, the newspaper provided damaging information about Malaysia under “yourworld” which gives a brief description of countries around the world daily.
DNA provided a brief description of our history, population, economic activities etc.
However, there was a paragraph that described Malaysia as a destination and transit point for the trafficking of women and children for sexual purposes.
The newspaper quoted that the information is from the CIA Factbook.
What have Wisma Putra and our embassy in India and US doing to correct this wrong information?
TAN CHEE WAN,
Subang Jaya.
Petikan dari The Star Online 9 Mac 2010
LAST week, I was in Bangalore, India and stayed at the Ista Hotel. The newspaper provided is DNA (Daily News & Analysis).
On its Feb 22 edition, the newspaper provided damaging information about Malaysia under “yourworld” which gives a brief description of countries around the world daily.
DNA provided a brief description of our history, population, economic activities etc.
However, there was a paragraph that described Malaysia as a destination and transit point for the trafficking of women and children for sexual purposes.
The newspaper quoted that the information is from the CIA Factbook.
What have Wisma Putra and our embassy in India and US doing to correct this wrong information?
TAN CHEE WAN,
Subang Jaya.
Petikan dari The Star Online 9 Mac 2010
Monday, March 8, 2010
Masalah tempoh mansuh AP
JIKA 30 tahun lalu, tiada siapa yang dapat menjangkakan bakal ada usahawan bumiputera yang berkecimpung dalam industri mengimport kereta terpakai yang berjenama. Ketika itu, industri pengimportan kereta-kereta mewah seperti jenama Porshe, Opel, Suzuki, Alfa Romeo, Rover dan banyak lagi dikuasai oleh kaum bukan bumiputera.
Bagaimanapun, pengenalan Dasar Ekonomi Baru (DEB) pada 1971 membuka peluang kepada bukan bumiputera terutamanya orang Melayu untuk berjinak-jinak dalam cabang sektor automotif.
Pengeluaran AP kepada pengimport kereta di kalangan usahawan bumiputera misalnya, adalah antara usaha kerajaan untuk mendekatkan jurang ekonomi di kalangan rakyat.
Dasar pengimportan kenderaan bermotor secara terkawal itu bagaimanapun bermula lebih awal berbanding DEB iaitu pada 1970 dan diperkenalkan oleh bekas Timbalan Perdana Menteri, Tun Dr. Ismail Abdul Rahman.
Ketika itu, peruntukan AP secara kuota tetap iaitu antara 30 hingga 200 unit setahun diberikan kepada kira-kira 269 syarikat pengimport bumiputera.
Dengan bermodalkan antara RM50,000 hingga RM100,000, syarikat bumiputera itu melibatkan diri secara aktif dalam usaha memecah monopoli syarikat bukan bumiputera. Sebahagian besar daripada mereka bermula dari bawah dengan modal, kepakaran dan rangkaian yang terhad.
Kerana itu ramai daripada mereka yang tidak dapat bertahan dan muflis terutamanya selepas tiga kali pusingan kegawatan ekonomi iaitu pada 1985,1994 dan 1997/1998. Ketika ini, jumlah syarikat pengimport ialah sebanyak 93 buah.
Namun apa yang lebih membimbangkan, syarikat pengimport kereta bumiputera selepas ini kemungkinan tidak akan wujud lagi. Ini bersandarkan kepada dasar baru kerajaan yang akan menamatkan jangka hayat AP terpakai pada 31 Disember 2015.
Dasar itu merupakan antara intipati kajian kajian semula Dasar Automotif Negara (DAN) yang diumumkan oleh kerajaan pada Oktober 2009. Selain pemansuhan AP, kajian semula DAN itu juga memerlukan syarikat-syarikat pengimport kereta membayar caj sebanyak RM10,000 bagi setiap kereta yang dibawa masuk.
Menjelaskan mengenai perkara itu, Pemangku Presiden Persatuan Pengimport Dan Peniaga Kenderaan Melayu Malaysia (Pekema), Datuk Zainuddin Abd. Rahman berkata, perkara itu sangat mengejutkan kerana ia dibuat secara sebelah pihak.
Pandangan Pekema selaku wakil kepada pemain industri automatif bumiputera tidak diambil kira dalam dasar itu. Dasar itu benar- benar memberi impak negatif dan boleh membunuh pengimport kereta bumiputera khususnya orang Melayu.
Sedangkan, tegas beliau, pemansuhan AP terpakai atau terbuka sebelum ini yang menjadi antara intipati awal DAN, sudah pun dipersetujui untuk dilanjutkan sehingga 2020.
Pelaksanaan caj sebanyak RM10,000 bagi setiap AP yang dikeluarkan kerajaan pula tambah beliau, akan menyebabkan ramai pengimport kereta menanggung kerugian. Ini kerana banyak syarikat yang tidak mampu untuk menghabiskan kuota AP yang diberikan kepada mereka.
Zainuddin mengambil contoh sekiranya sesebuah syarikat mendapat 500 AP, syarikat itu perlu membayar caj sebanyak RM5 juta.
''Jumlah itu terlalu besar dan ia belum mengambil kira bayaran lain seperti cukai perniagaan dan sebagainya. Sementelah bayaran caj itu pula perlu dibayar sebaik pengimport mendapat AP dan bukannya selepas kereta terjual," katanya.
Justeru, kerajaan sewajarnya mengkaji semula dasar itu dan mengambil kira survivor pengimport bumiputera yang sudah lama berkecimpung dalam dunia automotif. Pengimport seperti yang dijelaskan oleh Zainuddin, tidak mempunyai halangan untuk membayar caj itu kerana menyedari kebaikannya yang ditubuhkan sebagai tabung pembangunan bumiputera.
Bagaimanapun, katanya, caj itu biarlah pada kadar yang berpatutan dan mampu ditanggung oleh mereka. ''Pekema sudah menghantar permohonan untuk kerajaan menyemak semula caj tersebut dan menurunkannya kepada hanya RM5,000 dan dibayar selepas kereta dijual. Tetapi sehingga kini, kami masih belum mendapat jawapan," katanya.
Dalam isu pemansuhan AP itu, tambah Zainuddin, kerajaan tidak seharusnya terikut- ikut dengan desakan sesetengah pihak yang meminta ia dihapuskan. Alasannya kerana pemberian AP itu hanya memberi keuntungan kepada segelintir pihak semata-mata dan berlakunya penipuan.
Sedangkan Pekema sendiri sudah memberi jaminan kepada kerajaan untuk bertindak ke atas mana-mana pengimport yang melakukan kesalahan itu. Dalam masa yang sama, kerajaan perlu melihat bagaimana dasar AP ini berjaya melahirkan ramai jutawan Melayu dalam bidang yang sebelum ini lebih banyak dikuasai oleh sektor asing.
Dasar pemberian AP itu juga tidak membebankan kerajaan dari mana-mana sudut sekali pun seperti kewujudan tabung khas atau sebagainya. Sebaliknya, usahawan bumiputera itu berdiri di atas tapak sendiri dan melalui pelbagai keperitan, cabaran dan halangan untuk bertahan dalam industri tersebut.
Sementelah, kewujudan dasar pemberian AP kereta terpakai itu juga tidak mengganggu pasaran kereta tempatan kerana ia hanya ditetapkan pada kadar 10 peratus sahaja daripada pengeluaran kereta tempatan. Malah pada tahun lalu misalnya, hanya tiga peratus kereta terpakai sahaja dibawa masuk iaitu sebanyak 17,983 buah.
Selain itu, kereta terpakai juga mempunyai kelompok pasaran tersendiri yang jauh berbeza dengan kelompok pasaran kereta tempatan. Seperkara yang perlu diberi perhatian ialah sumbangan industri kereta import ini kepada pembangunan dan pendapatan negara.
Syarikat pengimport kereta bumiputera ini telah mengeluarkan pelaburan bernilai puluhan juta ringgit dalam bentuk pinjaman jangka panjang dengan bank.
Mereka juga menyumbang lebih RM1 bilion setahun melalui pungutan duti eksais dan duti import iaitu 30 peratus daripada pungutan cukai industri automotif keseluruhannya.
Kebanyakan pengimport kereta bumiputera yang berjaya turut membuka rantaian perniagaan dalam pelbagai bidang seperti hartanah, perhotelan perladangan dan sebagainya membabitkan pelaburan yang dianggarkan berjumlah RM1.5 bilion
Industri-industri lain seperti perkhidmatan pelabuhan tempatan, syarikat dan ejen forwading, syarikat pengangkutan, sektor baik pulih kenderaan, insurans, syarikat alat ganti dan aksesori turut merasai keuntungan daripada kerancakan sektor automotif itu.
Industri ini serta rantaian industri yang diwujudkan telah memberi peluang pekerjaan kepada kira-kira 70,000 orang rakyat tempatan.
''Kejayaan bumiputera dalam perniagaan kereta ini adalah antara hasil kejayaan daripada Dasar Ekonomi Baru (DEB). Justeru, kenapa dalam 30 tahun kewujudannya yang melahirkan ramai bumiputera berjaya, ia mahu dihapuskan begitu sahaja?" tegas Zainuddin.
Bagaimanapun, pengenalan Dasar Ekonomi Baru (DEB) pada 1971 membuka peluang kepada bukan bumiputera terutamanya orang Melayu untuk berjinak-jinak dalam cabang sektor automotif.
Pengeluaran AP kepada pengimport kereta di kalangan usahawan bumiputera misalnya, adalah antara usaha kerajaan untuk mendekatkan jurang ekonomi di kalangan rakyat.
Dasar pengimportan kenderaan bermotor secara terkawal itu bagaimanapun bermula lebih awal berbanding DEB iaitu pada 1970 dan diperkenalkan oleh bekas Timbalan Perdana Menteri, Tun Dr. Ismail Abdul Rahman.
Ketika itu, peruntukan AP secara kuota tetap iaitu antara 30 hingga 200 unit setahun diberikan kepada kira-kira 269 syarikat pengimport bumiputera.
Dengan bermodalkan antara RM50,000 hingga RM100,000, syarikat bumiputera itu melibatkan diri secara aktif dalam usaha memecah monopoli syarikat bukan bumiputera. Sebahagian besar daripada mereka bermula dari bawah dengan modal, kepakaran dan rangkaian yang terhad.
Kerana itu ramai daripada mereka yang tidak dapat bertahan dan muflis terutamanya selepas tiga kali pusingan kegawatan ekonomi iaitu pada 1985,1994 dan 1997/1998. Ketika ini, jumlah syarikat pengimport ialah sebanyak 93 buah.
Namun apa yang lebih membimbangkan, syarikat pengimport kereta bumiputera selepas ini kemungkinan tidak akan wujud lagi. Ini bersandarkan kepada dasar baru kerajaan yang akan menamatkan jangka hayat AP terpakai pada 31 Disember 2015.
Dasar itu merupakan antara intipati kajian kajian semula Dasar Automotif Negara (DAN) yang diumumkan oleh kerajaan pada Oktober 2009. Selain pemansuhan AP, kajian semula DAN itu juga memerlukan syarikat-syarikat pengimport kereta membayar caj sebanyak RM10,000 bagi setiap kereta yang dibawa masuk.
Menjelaskan mengenai perkara itu, Pemangku Presiden Persatuan Pengimport Dan Peniaga Kenderaan Melayu Malaysia (Pekema), Datuk Zainuddin Abd. Rahman berkata, perkara itu sangat mengejutkan kerana ia dibuat secara sebelah pihak.
Pandangan Pekema selaku wakil kepada pemain industri automatif bumiputera tidak diambil kira dalam dasar itu. Dasar itu benar- benar memberi impak negatif dan boleh membunuh pengimport kereta bumiputera khususnya orang Melayu.
Sedangkan, tegas beliau, pemansuhan AP terpakai atau terbuka sebelum ini yang menjadi antara intipati awal DAN, sudah pun dipersetujui untuk dilanjutkan sehingga 2020.
Pelaksanaan caj sebanyak RM10,000 bagi setiap AP yang dikeluarkan kerajaan pula tambah beliau, akan menyebabkan ramai pengimport kereta menanggung kerugian. Ini kerana banyak syarikat yang tidak mampu untuk menghabiskan kuota AP yang diberikan kepada mereka.
Zainuddin mengambil contoh sekiranya sesebuah syarikat mendapat 500 AP, syarikat itu perlu membayar caj sebanyak RM5 juta.
''Jumlah itu terlalu besar dan ia belum mengambil kira bayaran lain seperti cukai perniagaan dan sebagainya. Sementelah bayaran caj itu pula perlu dibayar sebaik pengimport mendapat AP dan bukannya selepas kereta terjual," katanya.
Justeru, kerajaan sewajarnya mengkaji semula dasar itu dan mengambil kira survivor pengimport bumiputera yang sudah lama berkecimpung dalam dunia automotif. Pengimport seperti yang dijelaskan oleh Zainuddin, tidak mempunyai halangan untuk membayar caj itu kerana menyedari kebaikannya yang ditubuhkan sebagai tabung pembangunan bumiputera.
Bagaimanapun, katanya, caj itu biarlah pada kadar yang berpatutan dan mampu ditanggung oleh mereka. ''Pekema sudah menghantar permohonan untuk kerajaan menyemak semula caj tersebut dan menurunkannya kepada hanya RM5,000 dan dibayar selepas kereta dijual. Tetapi sehingga kini, kami masih belum mendapat jawapan," katanya.
Dalam isu pemansuhan AP itu, tambah Zainuddin, kerajaan tidak seharusnya terikut- ikut dengan desakan sesetengah pihak yang meminta ia dihapuskan. Alasannya kerana pemberian AP itu hanya memberi keuntungan kepada segelintir pihak semata-mata dan berlakunya penipuan.
Sedangkan Pekema sendiri sudah memberi jaminan kepada kerajaan untuk bertindak ke atas mana-mana pengimport yang melakukan kesalahan itu. Dalam masa yang sama, kerajaan perlu melihat bagaimana dasar AP ini berjaya melahirkan ramai jutawan Melayu dalam bidang yang sebelum ini lebih banyak dikuasai oleh sektor asing.
Dasar pemberian AP itu juga tidak membebankan kerajaan dari mana-mana sudut sekali pun seperti kewujudan tabung khas atau sebagainya. Sebaliknya, usahawan bumiputera itu berdiri di atas tapak sendiri dan melalui pelbagai keperitan, cabaran dan halangan untuk bertahan dalam industri tersebut.
Sementelah, kewujudan dasar pemberian AP kereta terpakai itu juga tidak mengganggu pasaran kereta tempatan kerana ia hanya ditetapkan pada kadar 10 peratus sahaja daripada pengeluaran kereta tempatan. Malah pada tahun lalu misalnya, hanya tiga peratus kereta terpakai sahaja dibawa masuk iaitu sebanyak 17,983 buah.
Selain itu, kereta terpakai juga mempunyai kelompok pasaran tersendiri yang jauh berbeza dengan kelompok pasaran kereta tempatan. Seperkara yang perlu diberi perhatian ialah sumbangan industri kereta import ini kepada pembangunan dan pendapatan negara.
Syarikat pengimport kereta bumiputera ini telah mengeluarkan pelaburan bernilai puluhan juta ringgit dalam bentuk pinjaman jangka panjang dengan bank.
Mereka juga menyumbang lebih RM1 bilion setahun melalui pungutan duti eksais dan duti import iaitu 30 peratus daripada pungutan cukai industri automotif keseluruhannya.
Kebanyakan pengimport kereta bumiputera yang berjaya turut membuka rantaian perniagaan dalam pelbagai bidang seperti hartanah, perhotelan perladangan dan sebagainya membabitkan pelaburan yang dianggarkan berjumlah RM1.5 bilion
Industri-industri lain seperti perkhidmatan pelabuhan tempatan, syarikat dan ejen forwading, syarikat pengangkutan, sektor baik pulih kenderaan, insurans, syarikat alat ganti dan aksesori turut merasai keuntungan daripada kerancakan sektor automotif itu.
Industri ini serta rantaian industri yang diwujudkan telah memberi peluang pekerjaan kepada kira-kira 70,000 orang rakyat tempatan.
''Kejayaan bumiputera dalam perniagaan kereta ini adalah antara hasil kejayaan daripada Dasar Ekonomi Baru (DEB). Justeru, kenapa dalam 30 tahun kewujudannya yang melahirkan ramai bumiputera berjaya, ia mahu dihapuskan begitu sahaja?" tegas Zainuddin.
Subscribe to:
Posts (Atom)
