Kebebasan bersuara dalam kerangka undang-undang

SUARA-SUARA garang berkumandang selepas Pilihan Raya Umum Ke-12 (PRU 12). Seolah-olah keputusan pilihan raya yang memberi kemenangan besar kepada pembangkang sebagai lesen untuk mengkritik sesiapa saja.
Kebebasan bersuara sebenarnya berlandaskan hukum timbal balik. Sanggup menerima pendapat yang berbeza dan bukan sekadar memaksa orang lain menerima pendapat kita.
Sebagai contoh ialah kecaman-kecaman yang dilemparkan oleh pihak-pihak yang tidak menyukai tindakan bekas Presiden Jimmy Carter bertemu dengan pemimpin-pemimpin Hamas.
Dalam hal ini Carter dicemuh semata-mata kerana beliau mempunyai pendapat yang berlainan dengan orang lain. Hinggakan Duta Israel ke Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menggunakan perkataan "bigot" terhadap Carter.
Hal yang sama terjadi di Malaysia. Sesiapa sahaja yang menyuarakan pendapat berlainan dengan kumpulan tertentu yang menganggap diri mereka demokratik akan dikecam hebat. Seolah-olah kebebasan bersuara hanya untuk mereka sahaja.
Soalnya adakah Malaysia bersedia mengamalkan kebebasan akhbar tanpa batas. Penulis sangsi.
Berdasarkan kepada komen-komen dan kejadian-kejadian selepas pilihan raya, penulis tidak pasti sama ada rakyat Malaysia sudah boleh berfikir di luar kotak etnik masing-masing.
Ini termasuklah komen-komen terhadap raja-raja Melayu dan kakitangan kerajaan berbangsa Melayu. Boleh dikatakan Melayu bersalah dan menjadi punca kepada segala permasalahan Malaysia. Sedangkan pada realitinya orang Melayu terlalu banyak berkorban.
Hinggakan songkok yang merupakan sebahagian daripada pakaian rasmi kerajaan juga menjadi isu. Kaum bukan Melayu yang memakai songkok dianggap mengkhianati budaya asal mereka.
Menghiris hati Perbuatan seumpama ini sebenarnya menghiris hati orang Melayu dan dianggap biadab kepada raja-raja Melayu.
Masalah ini sebenarnya mudah diselesaikan. Kalau sekiranya tidak mahu memakai songkok jangan ambil jawatan Speaker Parlimen atau Dewan Undangan Negeri dan jawatan-jawatan lain yang songkok merupakan pakaian rasmi.
Kalau tidak, mesti patuh undang-undang dan peraturan-peraturan yang ditetapkan sama seperti undang-undang negeri berkaitan dengan pelantikan Menteri Besar.
Diharap kebebasan bersuara tidak menjadikan negara kucar-kacir.
Dalam hal ini kenyataan Menteri Keselamatan Dalam Negeri, Datuk Seri Syed Hamid Albar bahawa Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) dan lain-lain akta yang dianggap membantut kebebasan tidak akan dibatalkan ada kebenarannya.
Apa yang penting ialah keamanan untuk semua dan bukan kebebasan tanpa batas untuk satu kumpulan minoriti. Malahan undang-undang seperti ISA digunakan di beberapa negara maju dewasa ini.
Ketika di Filipina era awal 90-an, ada akhbar-akhbar yang menghina Presiden negara tersebut dengan perkataan seperti "Presiden bodoh". Jelaslah akhbar-akhbar negara tersebut meracau-racau kerana mabuk kebebasan selepas lebih 20 tahun di bawah kerajaan diktator.
Kebebasan bersuara juga diamal dengan bebas di Thailand. Namun ada batasnya. Di negara itu tidak siapa yang boleh menghina raja. Mereka boleh didakwa di bawah undang-undang lese majeste.
Raja Thai dihormati oleh setiap golongan rakyat dan dianggap sebagai jelmaan Buddha. Rakyat (termasuk orang Islam) bahkan Perdana Menteri merangkak atau duduk di lantai ketika menyembah raja. Rakyat Thailand tidak mengkritik raja secara terbuka kalau pun ada yang tidak bersetuju dengan pendapat raja.
Kebebasan bersuara di Malaysia sudah lebih daripada Thailand atau A.S. Nilai hormat dan budaya Melayu telah dinodai oleh budaya asing yang semakin ganas.
Perbuatan segelintir rakyat mengambil undang-undang di tangan sendiri tanpa mengikut peraturan bukanlah budaya kita. Kalaupun tidak bersetuju dengan sesuatu perkara bertindaklah mengikut lunas-lunas undang-undang.
Paling penting gunakanlah kebebasan bersuara untuk semua kaum dan bukan semata-mata untuk memperjuangkan agenda sesuatu etnik sahaja. Umpamanya tekanan MIC dan penyokong-penyokong Hindraf supaya lima pemimpin mereka yang ditahan di bawah ISA dibebaskan.
Begitu juga dengan politik ugut mengugut. Pihak tertentu juga mesti ingat orang lain juga boleh mengambil tindakan yang sama di atas dasar timbal balas.